در پاسخ به این سوال که آیا کودک را در جریان مرگ عزیزانش قرار دهیم باید گفت: کودک در نهایت باید بداند که فردی را از دست داده است و آن شخص دیگر پیش او باز نخواهد گشت. بنابراین باید موضوع فوت شخص را به اطلاع او رساند؛ اما نحوه گفتن این واقعه اهمیت بسزایی دارد. بنابراین برای توضیح فوت یک فرد به او اطلاعات دقیق و درستی ارائه دهید اما در نظر داشته باشید که این اطلاعات باید در سطح درک او از واقعه باشد. مثلاً بیان این که مرگ از نظر پزشکی چگونه روی می دهد یا بر مبنای اعتقادات ارزشی ما مسلمانان، سرانجام فردی که فوت می کند چیست، می تواند در ایجاد درک صحیح این موضوع بسیار کمک کننده باشد. همچنین اهمیت بسزایی دارد که از گفتن دروغ و داستان های غیر واقعی در توضیح این موضوع پرهیز شود. از دادن وعده هایی مبنی بر بازگشت فرد، نیز حتماً اجتناب کنید. به عنوان مثال نباید گفت مادربزرگت به مسافرت رفته است، زیرا در چنین شرایطی کودک همواره به امید بازگشتن او از سفر خواهد بود.
برای گفتن ماجرا به کودک مهم است که شخصی مورد اعتماد و دوست داشتنی از نظر کودک که با او احساس راحتی دارد و در عین حال به او اطمینان دارد این خبر را به کودک بدهد. در خصوص زمان هایی که خود کودک نیز در فرآیند فوت شخص حضور داشته است مثلاً در موقعیت تصادف حتی می توان از کادر پزشکی برای توضیح موضوع به کودک کمک گرفت.
مسئله و موضوع چالش برانگیز دیگری که در این باره مطرح است، بردن کودک به مزار فرد متوفی است، این موضوع به سن کودک و نسبت او با فرد فوت شده بستگی دارد. با این حال بعد از 9 سالگی زمان مناسب تری است که کودک بر مزار فرد فوت شده حاضر شود. اما با مراعات حال کودک، ایجاد جو حمایتی و آمادگی ارائه پاسخ های حقیقی و علمی به پرسش های کودک.
کودکان نیز مانند بزرگسالان در مواجهه با فقدان عزیزان خود غمگین می شوند و برای سازگاری با این موقعیت جدید نیازمند درک و پذیرش فقدان هستند بنابراین آن ها به گذشت زمان احتیاج دارند. با این حال واکنش های کودکان با بزرگسالان اندکی متفاوت است. ممکن است آن ها در مواجهه با فقدان بلافاصله واکنشی بروز ندهند و عزاداری یا غمگینی آشکاری نداشته باشند. از این رو، نباید تصور شود که کودک غمگین نیست یا متوجه از دست دادن آن شخص نیست.
هر 30 دقیقه روابط زناشویی با همسر، باعث مصرف 85 کیلوکالری انرژی در بدن می‌شود و لابد می‌دانید که سوزاندن کالری مترادف است با کاهش وزن.
4. سلامت قلب
تحقیق 20 ساله دانشمندان انگلیسی نشان داده مردانی که در طول هفته 2 بار
یا بیشتر با همسرشان روابط زناشویی دارند، نسبت به مردانی که کمتر از 1
بار در ماه چنین روابطی را با همسرشان برقرار می‌کنند، کمتر گرفتار
حمله‌های مرگبار قلبی می‌شوند. این محققان باور عمومی تاثیر سوء رابطه
زناشویی بر احتمال سکته قلبی را رد می‌کنند.
5. افزایش اعتماد به‌نفس
محققان دانشگاه تگزاس می‌گویند رابطه زناشویی تاثیر بسزایی بر اعتماد به‌نفس و احساس رضایت از خویشتن دارد. البته این یافته به معنی لزوم داشتن روابط زناشویی برای افزایش اعتماد به‌نفس نیست اما اگر فردی از نظر اعتماد به‌نفس مشکلی نداشته باشد، سلامت رابطه زناشویی او با همسرش تاثیر مثبتی بر ارتقای اعتماد به‌نفسش خواهد داشت.
6.افزایش صمیمیت
برقراری روابط زناشویی و رسیدن به اوج لذت جنسی، سطح هورمون اکسی‌توسین – که به هورمون محبت مشهور است- را افزایش می‌دهد.به این ترتیب همسران بعد از رابطه زناشویی احساس صمیمیت و اعتماد بیشتری به‌هم خواهند داشت. تحقیقات انجام شده روی 59 زن نشان داده که سطح هورمون اکسی‌توسین آنها بعد از در آغوش گرفته‌شدن به وسیله همسرشان افزایش یافته است. سطح اکسی‌توسین بدن فرد با حس سخاوتمندی او هم رابطه مستقیمی دارد. ادامه مطلب ...